Wiele prac zarobkowych wykonuje się w trudnych okolicznościach, które mogą doprowadzić do zabrudzenia prywatnego stroju pracownika. Gdy ryzyko kompletnego zniszczenia czy też uszkodzenia ubrań jest spore, pracodawca ma obowiązek dostarczyć zatrudnionym odzież roboczą. Odzież tego rodzaju należy się też obligatoryjnie wtedy, gdy warunek jej dostarczenia definiują stosowne wytyczne BHP, sanitarne bądź technologiczne.
Odzież robocza a odzież ochronna to nie to samo
Określenie odzież ochronna oraz odzież robocza częstokroć stosowane są wymiennie, niewątpliwie z tej przyczyny, że przeważnie obie te grupy ubiorów kojarzą się z ochronnymi kaskami, kamizelkami odblaskowymi czy kombinezonami. Odzież ochronna jest to jednak środek ochrony indywidualnej, którego główną funkcją jest chronić zdrowie oraz życie pracownika i musi być mu bezdyskusyjnie zapewniona. Z kolei odnośnie odzieży roboczej, jeżeli pracodawca nie zakupi jej dla pracownika, powinien wydać mu ekwiwalent pieniężny finansujący koszty potencjalnej wymiany zniszczonego ubrania i obuwia lub ich prania. Precyzyjne reguły dotyczące korzystania z odzieży ochronnej i roboczej definiuje kodeks pracy.
Odzież robocza a widoczność oraz bezpieczeństwo osób
Odzież roboczą z reguły starannie się oznacza. Na kamizelkach, bluzach oraz opaskach na ramię, z których korzystają funkcjonariusze publiczni realizujący zadania w terenie, operatorzy maszyn bądź pracownicy przedsiębiorstw budowlanych, obok treści informacyjnych, między innymi nazwy firmy czy też podmiotu, dodawane są też paski naniesione za pomocą fosforyzujących farb albo folii. Podnosi to bezpieczeństwo i widoczność pracowników po zachodzie słońca, co jest kluczowe zwłaszcza wtedy, kiedy obowiązki wykonywane są np. przy często uczęszczanej ulicy. Odzież robocza ma rozległe zastosowanie: to także kombinezony, czepki i pozostałe ubrania dla osób zatrudnionych w magazynach bądź restauracjach. Na nich również nadrukowuje się najczęściej logo firmowe, nazwę oddziału albo zajmowane stanowisko.